Hoera! Het was droog vandaag!
De zon deed haar uiterste best om door de wolken heen te prikken maar bleef waterig.
Het was met 12 graden zo’n deel in het jaar dat je niet wist waar je aan toe was. Sommige liepen in korte andere al in lange broeken. Bij de meeste lopers gingen na 5km de jassen uit en liepen we in T-shirt door de Randstadpolder.
Natuurlijk werd de werkweek besproken: boerenfile-leed, ontslagrondes, partners met burn-out; het kwam allemaal voorbij op onze kleine 20km. Het luchtte op.
Hardlopen is je geest uitlaten.
Het viel niet direct op, maar het voelde anders. De plastic bekers waren vervangen door verstandige varianten. Een niet nader te noemen hardloper had 10.000 kartonnen drinkbekers geschonken. Hiermee werd gelijk de lekkergelopen footprint gereduceerd. Wij fantaseerden verder over de de-plastificering van ons hardlopen: hennep-T-shirts, papieren schoenen of gewoon massaal op lekker op de blote voeten!
Tijdens de 3e pitstop hadden 3 helden al ingeschreven op de de niet-te-ontkomen-inschrijflijsten.
Lekkergelopen is immers op zoek naar helden die af&toe willen bijspringen. Naar keuze structureel of incidenteel. Drie hadden zich al opgegeven, maar het mochten er meer worden!
Meerdere New York marathonlopers liepen afgetrained één van hun laatste voorbereidingsrondes. Ze hadden afgelopen periode alles hoeken&gaten van de regio gelopen. Waren zichtbaar in shape en mentaal er helemaal klaar voor; Het was nu nog een kwestie van heen&weer vliegen en die 42Km aftikken.
De route leidde ons vandaag om de Nieuwe Driemanspolder. Dit nieuwe natuur/overstroom/recreatiegebied kreeg steeds duidelijker vorm. Over een paar jaar lopen wij rondjes rond nieuwe kunstmatige meertjes en weten wij niet beter.
Het kopje koffie na het hardlopen bij Dumidi was massaal omgedoopt tot ‘na-taarten’.
Enorme appelstukken met slagroom schoven naar binnen (met de hand!). Het personeel benadrukte dat het allemaal gezonden ingrediënten waren en de meeste lopers knikten met volle mond.
Vingers werden ongegeneerd afgelikt en één taarteter hield zich in om niet het bordje af te likken.
De voorzichtige suggestie voor een herstelbiertje werd resoluut door een mede-loper afgestraft.
De alcohol zou direct het testosteron nivo uit balans slaan waardoor héél de training in een keer zinloos was geworden. Chocolmelk met slagroom mocht wel, maar ik bedankte beleeft en hield het bij een traditioneel Dumidi-capuccinootje met koekje. Er schijnen overigens lopers te zijn die het koekje bij Dumidi altijd verstandig laten liggen. Wellicht dat we daar volgende week eens veldonderzoek naar kunnend doen.
Al met al was het weer heerlijk om zo droog een rondje te doen.
De accu’s zijn weer opgeladen, de geesten tot rust.
We hebben vandaag weer Lekker Gelopen.
Grrh
