Deur zachtjes van het nachtslot, frisse ochtend adem, bevroren daken en flinterdun ijs op de sloten.
Voor velen een herstellusje van 15Km na een marathon vorige week. We zaten nog in de ‘rustige weken’.
Jan had hem uitgestippeld; een kippeeintje eigenlijk vandaag om te lopen.
Aad tipte ons voor de marathon info-avond bij ons sponsor in de kledingwinkel. Famile mocht mee en er was korting.
Er werd een foto overhandigd aan onze Dumidi vrienden en het dankwoord was met ‘bedankt en loop ze’ kort en bondig.
Als er een sport is waar mensen over het algemeen verschrikkelijk gekleed gaan dan zijn dat hardlopers. Ik ken een loper in een jaren 80 sponsor joggingpack (omdat ik in de stof zo lekker loop) en een andere loper doet zn oude kan-me-nix-schelen-jack nooit dicht omdat de rits kapot is. Er is zelfs een loopster die vanwege haar zondagochtendkapsel nooit op de foto wil.
Gelukkig schijnen hardlopers er doordeweek er wel normaal uit te zien, wellicht dat ik daarom lopers in doordeweekse kleding nooit herken. Bij hardloopwedstrijden is het meestal een kleurtechnisch gezien een liefst-zo-fel-mogelijk kleurendrama dat de gehele regenboog omvat. Gelukkig zijn er bedrijven die ons met sposorshirts proberen te temmen en er lijn in brengen.
De herfstzon verwarmde voorzichtig onze loopruggen.
De weekstress ebte weg, gestrooide fietspaden ontdooiden, 2019-doelen werden zachtes uitgewisseld.
Sommige vastberaden, anderen droomden nog.
De 27.000 homo-erectus-vinexussen in Ypenburg sliepen nog.
Behalve mn zwemlesbuurmeisje bij het zwembad. Mn buurman groette onze groep slaapwandelend terug.
Als je maandavond 26Nov zonder al die hardloopkleding niemand herkend, stel je dan gerust even voor en laat je gerust gaan met impulsaankopen.
En als een vouw in je broek echt bevalt, dan kan dat ons nix schelen en mag dat zondaochtend ook best.
Als het maar Lekker loopt!
Grrh
