De expat buurvrouw pauzeerde even tijdens haar uitleg via de on-line video buurt-borrel en nam een slok wijn.
Haar 9 jarige Brian zat in zn ruimtevaart fascinatie-fase en daarom hadden ze hem serieus aankeken en verteld dat hun huis de komende periode een ‘international space station’ was geworden.
Er was bovendien een gevaarlijk ruimte-virus en de krachtvelden hielden het niet.
Alleen voor het strikt noodzakelijke voedsel mocht er door haar een ruimtewandeling naar de supermarkt worden gemaakt. Het enige wat hielp was afstand houden tot andere mensen uit andere ruimteschepen. Hij mocht niet mee en moest het space station bewaken.
Hij pakte zijn speelgoedlaser, liep de tuin in en schoot een poes uit de carport: “landing dock secured”
De tuinkraan herlaadde zijn laserwapen.
De hardloopkennis Milena uit Italië kwebbelde via de video-chat als een waterval. Ze hadden gelukkig een balkon in hun appartement. Politie en militairen patrouilleerden door de straten tijdens de lock-down. Behalve voor boodschappen mocht niemand naar buiten. De kinderen op de achtergrond hadden na twee weken gaten in de matrassen gesprongen.
De hardloopkriebels in haar benen namen in de loop van de dag toe. Het vakantiegeld had ze gereserveerd voor boetes.
Als een verboden liefde, had de heuvel achter haar appartement, de hele dag op haar gewacht.
Ondanks dat ze heel veel van haar man en kinderen hield trok ze haar loopschoenen aan en deed zachtjes de achterdeur achter zich dicht.
De lente-zon was verwarmend. M’n vrouw had me naar buiten gestuurd om te ontspannen “doe maar gewoon een rondje polder, daar zijn vast weinig mensen.”
Het was een gewone route die ik vaak liep; niet bijzonder. De jas kon uit.
In ziekenhuizen snakten mensen naar adem. Hardlopen tijdens een pandemie. Het enige wat ik kon doen was afstand houden, adem inhouden bij het passeren van sporadische wandelaars en daarna de longen met polder-lucht vullen.
Een boer sproeide poep.
Het was 15:00 lokale tijd. Hij mocht naar buiten en fietste op z’n ruimte-scooter met ridderhelm een rondje rond hun huizenblok. Z’n ruimtescooter zweefde feilloos op veilige afstand tussen de astroïden door die op mensen leken.
Ze kwam voldaan en ontspannen thuis van haar Italiaanse heuvelrondje en douchte af.
Wij arriveerden gelijktijdig bij onze carports. Hij deed z’n ridder-vizier omhoog en ik deed m’n hek open. Hij groette van veilige afstand. “All systems safe”, tot nu toe dan.
De benen voelden lekker.
“Missions accomplished”
Grrh
