Verbaasd liepen we om 9:00 over de parkeerplaats. Iets klopte niet.
Met z’n drieën waren wij juist diegene die niet ‘het laatste nieuws’ van de website in de gaten hadden gehouden. Leerpuntdingetje.
Natuurlijk gingen we lopen. Maar dan wel tegendraads in omgekeerde richting.
We twijfelden wel even of we als verwende lopers 18Km konden lopen zonder verzorging en gingen ons voor vertrek ‘indrinken’ bij Dumidi aan de bar.
De wind voorkwam dat we oververhit raakten en al snel hadden we het 5:45 ritme gevonden.
Van de andere kant zag alles er anders uit; het omgekeerde rondje bood een nieuw landschapsperspectief. Het was druk.
Roedels racefietsers van alle kanten, wandelaars die driftig met stokken wandelden en vele hardlopers; het was vechten in de openbare ruimte. Hoezo beweegt Nederland niet voldoende?
We wisselden kennis rondom Internet of Things en zaadveredeling uit en waren allemaal blij blessurevrij te lopen.
Ineens vielen we in de armen van de verzorging die nauwelijks verrast was. Elly was ons blijkbaar solo-tegendraads rennend voorgegaan. De diverse tempogroepen kwamen we snel tegengesteld tegen. Natuurlijk allemaal zwaaien en duimen.
Na 15 kilometer hadden onze kelen de status ‘schuurpapier’ en vlogen we de eerste de beste achtertuin in waar we beweging zagen.
We knielden nog net niet, maar in naam van de koning, burgmeester en alle hardlopers vroegen we om water.
Rob zat in zijn tuin en vroeg ons indringend of wij “van Aad van Oosten z’n club waren”?
Nadat wij dit bevestigden trok hij argeloos flesjes water uit een koelkast. Bier mocht ook maar dat sloegen wij af.
Terwijl wij het gekoelde water in onze kelen lieten sissen had Rob had het over vroeger. Hij liep bij Nico en bij Aad. We mochten niet vragen waarom hij gestopt was, maar hij was blij dat hij kon helpen.
Uitzwaaiend liepen we de laatste 6.
Het liep goed zo tegendraads, maar volgende keer kijken we beter op de website en lopen we gewoon weer lekker mee.
Grrh
