De regen sloeg tegen de ramen. Natuurlijk ging ik lopen!
Het was veel te lang geleden dat ik met mn lekkergelopenmaatjes liep.
Allerlei redenen: schoonmoeder bezoek, fietsen-met-vrienden en een bijzonder loopje met de familie vorige week waarover zo meer.

Vandaag zou ik weer eens lekkergelopen gaan lopen!
De parkeerplaats was leeg; de website gaf duidelijk aan dat ze om 8:30 al vertrokken waren.
-oeps-
Ik besloot hem in tegenstelde richting te gaan lopen en zou ze vanzelf tegenkomen.
Het is leuk om blije&vermoeide mensen in de ogen te kijken als ze je herkennen.
Het was niet koud; we waren drijfnat door de buien, maar denderden als een trein naar het verzorgingspost station. De meloen smaakte heerlijk en het werd me duidelijk dat er deze zomerperiode altijd om 8:30 gestart werd.
-leerpuntje-
Ik haakte aan en vakantie- en hardloop plannen werden uitgewisseld.
Een loper vatte het kort samen: voor het lopen hoefde je het huis niet uit “Het nadeel van zo’n arm-bandjes-resort in de bloody-middle-of-nowhere waren wilde honden buiten het hek.
Tja, dan eindig je toch weer op zo’n loopband en grijp je naar het onbeperkte buffet en herstelbier’
En inderdaad; wij lopen hier in Nederland in luxe. We hebben wandel- en fietspaden. Op menig vakantieloopje in frankrijk, italie en griekenland raasden de vrachtwagens op centimeters voorbij.

Ja en dan vorige week…
het gevoel in een andere wereld terrecht zijn gekomen. Niet zo maar een paralleluniversum, maar een complete andere loopdimensie gewoon in Den Haag!
Honderden verkeersregelaars; wegen waren afgezet; en er waren bekende logistieke tas-inleverpunten, VIP-, bedrijfs- en sponsortenten.
Het was een bijzondere dag, want toen kids, vrouw&ik onze ‘Haagse urban trail’ startnummers hadden opgespeld werden we in een startvak door stedwardessen(de hoofdsponsor!) warmgesprongen en gedanst.
De vrouw van mijn leven was op 1 januari begonnen met lopen en liep nu probleemloos 5km.
Voor het eerst in 20jaar mocht ik met haar meerennen onder de voorwaarde dat ik vooral geen aanwijzigen zou geven. Deal!
Voorafgaand gingen vele collega’s op een bedrijfsteam-foto. Er hing een gezonde start-spanning
Het concept was dat deze laagdrempelige loop vooral leuk zou zijn. En dat was het!
We renden door de tweede kamer, bijenkorf, het station, restaurants en vele andere gebouwen.
Iedereen die hardliep was een held! Overall onthaalden juichende medewerkers ons.
Selfies, go-pro’s, rode hoofden, schuddende buiken en een verzorgingspost op 3Km. Maar….
Er werd vooral gelopen en grenzen werden verlegd.
Wandelaars werden aagemoedigd en pakten het tempo de laatste kilomer toch maar weer op.
Uiteindelijk bleek het geen 5, maar 6.8Km te zijn. Een PR voor velen!
We lieten bij de finisch een Medaille omhangen en gingen die avond uitgebreid uit eten om deze succesvolle familie-loop te vieren.

Vandaag liepen we in Delfgauw de laatste 5. Het was gestopt met regenen en de zon brak door.
De polder begon te dampen, de luchtvochtigheid vloog omhoog en zweetklieren trokken alle registers open om de boel te koelen.
Bij de finish vandaag geen medaille, maar heerlijk waterijs.
Plagend drukte ik het koude ijs in de nek van onze huisfotograaf en we concludeerden dat het hardlopen  een heerlijke dagstart was.

Of je nu thuisblijft of er even tussenuitgaat; veel herstel- of loopplezier!
Want, wat je ook gaat doen: Vandaag hebben we in ieder geval
Lekkergelopen.

Grrh