Een paar dagen voor de marathon besloot Erik om alsnog mee te gaan. Wat   een overredingskracht heeft Harold toch! Een (1) telefoontje en een (1) foto   over de whatsapp is genoeg 🙂 >Met z’n drieën i.p.v. met z’n tweeën is wel zo gezellig! Bovendien 3 weken na de marathon van Rotterdam welke je weliswaar met kramp uitloopt, moet je (Erik)   wel weer een volgende marathon kunnen lopen :-). Zeker als je maar 1 keer in   de week traint want dan ben je goed uitgerust.   Een startbewijs kon nog op de expo geregeld worden en in onze hotelkamer   kon een extra bed geplaatst worden.
Vrijdagavond na het werk vertrokken we richting Düsseldorf. Na een ritje van 2 uur en een kwartier arriveerden we bij het hotel. Deze lag heel centraal, op korte afstand van ‘die Altstadt’, de expo en de start van de marathon. We brachten onze bagage naar de kamer en gingen vervolgens ‘die Altstadt’ in op zoek naar een paar leuke bars. Enkele uren later, na diverse glazen weissbier en een pita gyros, doken we ons bed in.
Zaterdagochtend gingen we vroeg op pad want we wilden op tijd (10.00 uur) bij de expo zijn. Onderweg eerst ontbeten in een grote bakkerij (voor openingstijd   stonden mensen al in de rij om naar binnen te gaan, dus dit moest wel goed zijn).   Hierna naar de expo. Ons vertrouwen in onze reisgids (Martin) was op dat moment   nog groot, dus blind volgden we hem naar de Konigsallee 33….. Hier aangekomen,   leek dit in de verste verte nog niet op iets wat op een expo moest lijken.   Uiteindelijk op het goede pad gekomen en de expo gevonden.   De expo was heel klein. Harold en Martin hadden hun startbewijs dan ook heel snel. Er bleken slechts 4500 a 5000 personen te zijn die de hele marathon zouden lopen. Daarnaast wel veel personen die de staffelmarathon deden. Erik ging zich vervolgens via ‘nachanmeldung’ alsnog inschrijven. Na de expo liepen we op ons gemak (onderweg nog even een bakkie gedaan) richting het centraal station. Daar wachtte immers onze gids Steffi van Linguatours op ons voor een fietstocht door Düsseldorf. In 3,5 uur liet zij ons alle leuke plekjes van de stad zien, probeerde ze ons dronken te krijgen met een likeurtje van 42% en hebben we gezellig een ijsje gegeten met z’n viertjes. Kortom een gezellige fietstocht. Dat Steffi het ook erg leuk had gevonden bleek later nog.
Tussen 18.00 en 20.00 uur was er een pasta party geregeld in een jeugdherberg aan de andere kant van de Rijnoever. Dat leek ons wel leuk dus wij er met een taxi naartoe. Helaas hadden we ons vergist in de tijd en waren we er een uurtje te vroeg. Bij aankomst bleek dat je je aan had moeten melden. Dat waren wij dus vergeten! Dus wij gewoon een uurtje wachten. We kregen bericht van Steffi dat ze de fietstocht erg leuk had gevonden en vroeg om enkele foto’s voor de website/facebookpagina. Het niet aanmelden voor de pasta party was geen probleem want van de 5000 deelnemers aan de marathon zaten er slechts drie personen te eten (wel sneu voor de organisatie), dus pasta genoeg. Dat bleek ook wel bij het buffet. Pff  je kreeg een bord vol waar je wel drie dagen van kon eten. Toen wij weg gingen zaten er hooguit een man of dertig te eten. Na aankomst in het hotel nog even een bakkie gedaan voordat we naar de kamer gingen. Vervolgens weer bericht van Steffi (onze gids) of we gezellig bier kwamen drinken in de stad. Met het oog op de marathon van de volgende dag waren we bang dat het niet bij 1 biertje zou blijven, dus hebben we dat aanbod (sorry Steffi) helaas af moeten slaan. We zochten onze loopspullen bij elkaar en gingen op tijd naar bed.
Zondagochtend vroeg op want om 08.00 uur moesten we richting de start van de marathon welke om 09.00 uur zou beginnen. We waren benieuwd hoe het zou gaan: Harold had niet verder dan 14 kilometer getraind, Erik had 3 weken geleden nog een marathon gelopen en Martin was nog een beetje geblesseerd (vocht achter achillespees). Het zonnetje kwam al een beetje tussen de wolken vandaan en de temperatuur liep al snel op richting uiteindelijk 19 graden. Heerlijk hardloop weer dus! We leverden onze spullen in en liepen naar de startvakken. Vanwege de kleine marathon was alles heel overzichtelijk en viel de drukte erg mee. Het parcours was verdeeld in 4 blokken die elke keer weer terugkwamen in ‘die Altstadt’. Hierdoor stond er overal best veel publiek. Erik en Martin liepen samen tot 21 km (toen had Martin een wc-momentje). Hierna moest Martin   het alleen doen, want Erik liep verder met een Japanse vrouwelijke metgezel.   Uiteraard liet Martin het hier niet bij zitten en snelde de dixi uit om vervolgens   in 4:45 per kilometer door de straten van Düsseldorf te snellen. Maar die Erik die   kwam hij maar niet tegen ……   Bekaf kwam Martin over de finish, niet wetende dat Erik   bij 31 km zijn pitstop had van 3 1/2 minuut 🙂   Harold moest het vanaf begin tot eind alleen maar deed het uitstekend met zijn beperkte   voorbereiding vooraf.   Uiteindelijk zij we gefinishte in: Harold 4:26, Erik 3:46 en Martin 3:41.
Toen we over de finish kwamen kregen we de grootste medaille in onze marathon carrières. Onder het genot van een alcoholvrij biertje hebben we nog even nagenoten. Teruglopend naar het hotel hebben we nog ‘bratwurst mit pommes’ gegeten want dat kon natuurlijk niet achterwege blijven. Na terugkomst in het hotel op het gemak gedoucht, uitgecheckt en om het geweldige weekend af te sluiten nog een hapje gegeten voordat we weer richting huis reden.
Wil je een leuke, goed georganiseerde, kleinschalige marathon dicht bij huis lopen dan is Düsseldorf echt een aanrader. Het is bovendien een vlak parcours en de medaille is groot…….heel groot! 🙂
Harold, Erik en Martin