Volmondig en een tikkeltje overmoedig heb ik in december ja gezegd om als loper mee te gaan met de ROPARUN. Voor mij mijn 4e ROPARUN, maar pas de 2e keer als loper. De ROPARUN had dit jaar de gebruikelijke lengte, maar wel een aangepaste route: van vliegveld Twente via twee verschillende routes naar Rotterdam. Ons team 208 Provincie Zuid-Holland nam de zuidelijke route via onder andere Nijmegen, Eindhoven, Tilburg en Roosendaal. De zonnige start was zaterdag om 14.00 uur in Enschede op Vliegveld Twente. Team 1 was gestart, en aangezien ik in team 2 was ingedeeld, moesten we nog even wachten. We hadden geen locatie waar we heen konden, dus hebben we ons vermaakt in het zonnetje. Dat was achteraf natuurlijk niet zo’n goed plan, want toen we om 20 uur moesten starten waren we heerlijk rozig van de dag. Voor de start hadden we ook genoten van een pastamaaltijd. Dat “genieten”duurde bij mij helaas het hele weekend. Het werd daardoor de ROPADIXIERUN voor mij.
Zondagmiddag sloeg het weer om en niet zo’n beetje ook. De straten veranderden in riviertjes en niets bleef droog. Dit was niet alleen voor de lopers erg zwaar, maar zeker ook voor de begeleidende fietsers.
De maandag begon droog maar daarna werd het weer nat en koud. Hulde voor alle mensen die in dat vieze weer gewoon de teams bleven inhalen bij de doorkomsten. De laatste 60 km was ook een run-bike-run, waardoor opwarmen niet meer lukte.
We zijn warm onthaalt op de Coolsingel. Vele lieve enthousiaste mensen stonden ons en de andere teams toe te juichen. Dansend op de tonen van Neil Diamond zijn we over de Coolsingel gegaan en daarna snel naar huis om onder de douche op te warmen.
Deze ROPARUN blijft me nog lang bij en door het geweldige team waarmee we waren was het lijden nog nooit zo leuk geweest.
Anja Kropmans
