Dat de homo-sapiens relatief succesvol is als soort, is volgens specialisten met name te danken aan het feit dat wij niet van onzekerheden houden en risico’s laag willen hebben. Alles wat maar een beetje naar onvoorspelbaarheid neigt (weer, verkeer en ook ziektes) willen wij onder controle hebben.
Deze week zat de homo-sapiens niet in de comfort zone in een land vol onzekerheden.
In het hele land waren alle bijeenkomsten met meer dan 100 mensen, sportwedstrijden, musea enz enz afgezegd of gesloten.
We wisten niet hoe lang dit zou gaan duren en of ‘maatregelen’ zouden worden aangescherpt.
Ons zondagochtend hardlooprondje ging echter door, zoals die sowiezo altijd doorging.
We liepen twee-aan-twee, maar dan wel net iets verder uit elkaar dan gebruikelijk.
Er werden geen handen geschut en als iemand als moest niesen of even iets moest wegfluimen werd dat op sociaal-gewenste afstand van de groep gedaan.
Vandaag was ‘het coronavirus’ uiteraard talk-of-the-run.
Iedere loper had er op één of andere manier mee te maken. De kapster stond met lege handen; de kledingverkoper naast volle rekken, de ICT’er draaide overuren om iedereen te kunnen laten thuiswerken en de lopers uit de zorg hielden verstandig hun mond.
Bij de verzorging zaten de banaanstukje corona-bestendig nog in hun schil en mochten we ons vergrijpen aan verpakte voorjaars chocolade-eitjes.
Zoals het er nu naar uitzag zou de CPC voorlopig de laatste loop zijn en was er veel onzekerheid over allerlei evenementen.
Marathonplannen werden heroverwogen en ervaringen werden gedeeld.
We overdachten de onzekerheden, het ge-hamster totdat iemand na 12Km een harde wind liet.
“Oeps, dit mag gelukkig wel en is niet gevaarlijk!” riep de loper luit die hem had laten ontglippen.
Wij lachen met z’n allen natuurlijk.
Recente loopervaringen van vrienden uit Italie werden gedeeld (stiekum ‘s-nachts hardlopen als niemand op straat is) en quarantaine chinezen die marathons liepen in appartementen. Zou dat hier ook gaan gebeuren?
Een loopster uit ons groepje overwoog om preventief een loopband op haar balkon neer te zetten.
We liepen van de route af, maar kwamen tot de conclusie dat we er toch wel zouden komen.
Het bleef droog en de meeste lopers namen een bakkie bij Jan zijn Duiventil.
Of je als homo-sapiens vandaag nu met onze groep meeliep of op sociale afstand bleef.
We liepen ons rondje zoals altijd en dat gaf rust in de hoofden en al-met-al hebben we best wel
Lekker Gelopen
