Ruud was helder: ik ben er niet klaar voor. Ik doe het niet, iedereen mag hem overnemen onder één voorwaarde.
Wij keken hem vragend aan, maar voordat hij antwoord kon geven brulde het ‘we gaan’ en moesten we op de foto.
In de snelle groep had een loper innovatieve hardloopschoenen met ingebouwde metalen veer: ‘een soort draagvleugel’ effect, maar dan hardlopend.
De felroze en oranje stripes keken ons uitdagend aan: “je hoeft niet, maar je mag me wel aan”. Het voelde of mijn eigen schoenen mijn gedachten aanvoelde en ze trokken de veters aan. “Je gaat niet vreemd en je loopt gewoon met mij.” Ze hadden gelijk, we liepen nog steeds lekker samen.
Denkend aan de wet van Newton waaruit blijkt dat hardlopen altijd energie kost, twijfelden de meeste lopers aan het effect van die nieuwe schoenen. We zouden het aan het einde van het hardlooprondje wel horen hoe ze bevielen.
Het is vervelend om te zeggen voor de thuisblijvers of vakantie hangmatlezers, maar het was een schitterende najaarszondagochtend die we niet hadden willen missen.
We begonnen nog wat stijfjes in de benen, maar na de eerste verzorgingspost trapten de benen de kilometers zorgeloos weg. Het was duidelijk dat de landsgrenzen weer open waren. Vele Europese marathons en loopjes passeerden de revu: sommigen gingen door, anderen werden gecancelled of werden virtueel. Er heerste onder de lopers vandaag een collectieve prestatieloopdrang.
Trails, Marathond, 10Km-runs; men zocht deelname mogelijkheden…. ’Ik wil gewoon in een startvak staan’ riep een loopster vanuit haar hart. Wij begrepen haar uiteraard.
De 17Km was in een knipoog gelopen, verschillende groepjes trokken nog wat extra lusjes of renden terug naar huis.
Bij de Duivenclub hing een deel van het stichtingsbestuur lamlendig in de stoelen. Er was genoeg gelopen en ze hoefden er niets aan te lussen vandaag. Het was mooi genoeg.
In een hoek van het binnenplaatsje werd er druk gedebatteerd. Één van de lopers zat op z’n sokken. De feloranje schoenen blonken verleidelijk en voelden licht. Ze werden getest door verschillende lopers; de meningen waren verdeeld.
Ruud dampte binnen en sloeg twee bekers water achterover; het was goed gegaan vandaag.
Ja natuurlijk mochten mensen zich bij hem melden om zn Rotterdam startbewijs over te nemen!
We keken hem vragend aan wat nu de voorwaarde de was die hij eraan verbond om het startbewijs over te nemen.
Hij aarzelde niet en grijnsde:
“Als ze hem maar Lekkerlopen”
Grrh
