Het begon broeierig met 20 gr en 15 km in het verschiet. Direct vanaf de start werd er dan ook heel wat gepuft, gehijgd, naar adem gehapt en gemopperd. En misschien dat het gemis aan loopkilometers in de afgelopen weken hier en daar ook merkbaar was. Het gekreun voerde dan ook de boventoon en als je goed luisterde kon je eruit opmaken dat er in ieder geval (nog?) niet lekker gelopen werd.
Inderdaad, de (bewegende) beelden geven een andere indruk, doch bedenk dat dat momentopnames zijn en fotograaf Lucien onderweg, in de verte al duidelijk zichtbaar was. Dan weet je het wel hè, dan is het even dringen voor de koppositie, geforceerd een glimlach toveren en even een energieke pas erin houden. Gelukkig zorgde Annie op het 7,5 km punt met haar gedekte tafeltje voor een ander opleefmoment en hield het idee van drank en koffie aan de finish ook de moed erin. Tot er zich letterlijk donkere wolken boven de hoofden van de lopende zwoegers ontwikkelden. De temperatuur daalde met 2 gr, een windje werd voelbaar en nattigheid bespeurd en weldra ervaren.
Uiteindelijk werd het gepuf van het begin in de laatste kilometers omgezet in gesop, druipende lichamen en toename van beschikbare zuurstof. Dat laatste was positief natuurlijk en kwam goed van pas onder het afdak van de duivenclub. Want hoe merkwaardig, de verhalen waren vrolijk, we hadden nl. lekker gelopen . . . . . . .
Volgende week vaderdag en dat vieren we met 17,5 km. Met start wederom bij de duivenclub en in startgolven: 6:30 – 08.45, 6:15 – 08.55, 06:00 – 09.05, 5:30 – 09.10.
