Nee, er is vandaag niet door iedereen lekker gelopen. Sterker nog de meerderheid klaagde in dit geval. Over de temperatuur natuurlijk en de hoge luchtvochtigheid. Ca. 25 lopers hebben zich er vanochtend aan onderworpen, zich voor aanvang de afwijkende omstandigheden al realiserend. Gelukkig kon er op de terugweg van de Hoornbrug in de schaduw gelopen worden. Op de weg ernaartoe echter leken temperatuur en luchtvochtigheid als Corona al te hebben toegeslagen en verlammend op de conditie te werken. Dat was zwoegen dus.
Marc en Annie hadden dit al voorzien en preventief alle waterpistolen van de familie Crombaghs in beslag genomen en aan het assortiment van de verzorgingspost toegevoegd. De inzet ervan verlichtte het leed voor de lopers en verhoogde (voor even) de pret een beetje. Desondanks bleek bij menig atleet aan de finish de hartslag hoger dan gebruikelijk, de outfit meer dan anders doorweekt en het gevoel minder voldaan dan voorheen. En bleek een aantal minder dan 17 km gelopen te hebben, een aantal langzamer en een aantal met tussenpozen gewandeld om de eindstreep te halen en op het duiventerras uit de “ellende” te herrijzen.
Het beschikbare vocht, het fruit en de zoetigheden deden vervolgens wonderen en met haar ijsjes kreeg Trudy tot slot allen weer op de juiste temperatuur. Nee, lekker gelopen is er niet, maar gezellig was het wel.
