Ze glimlachten tot voorbij hun eigen oren vanochtend, de Krakau-gangers. En dat was niet vanwege de 10 gr en aangekondigde nattigheid en ook niet omdat ze zo uitzagen naar de geprogrammeerde 14 km. Nee, het was trots over de Poolse marathon
prestatie van vorige week en de aanhoudende zoete herinnering eraan die ze deed glimlachen.
De overige aanwezigen ervaarden het met genoegen en haalde er inspiratie uit voor een lekker rondje Ypenburg en misschien wel hernieuwde motivatie om ook nog een keer voor een hele marathon de uitdaging aan te gaan. Voor wat betreft dat laatste kun je Aad vanuit Tossa bijna horen roepen ” bij twijfel gewoon doen”.
Laat die eventuele twijfel de komende weken dan maar het loop gespreksonderwerp zijn. De komende afstanden lenen zich er prima voor, het weer hopelijk ook. Dus . . . tot zondag.
