“Warme douche” en “CPC” daar werd vandaag veelvuldig over gesproken. In combinatie met alle plensbuien natuurlijk die over de lopers werden uitgestort. Het begon al aan de start, nat met een relatief gering aantal lopers voor de geplande 32 km. Het geringe aantal was geheel volgens verwachting. Veel van ”onze” talenten hadden immers voor de CPC halve marathon ingeschreven om daar een keertje extra te knallen.
Maar helaas na het uitslapen, werden zij met de afgelasting wegens de voorspelde weersverwachting negatief verrast. Velen van hen schoten toch in de zondagse loop outfit en sloten alsnog een uurtje later aan bij hun maatjes die toen al als verzopen katten over het parcours rond dwaalden. Het leidde tot toe- in plaats van afname van het aantal lopers tijdens de duurloop. Het is een feitje, maar wel bijzonder. Voor de crew dames waren die extra klanten vanzelfsprekend geen probleem. Zij schakelden in hun alternatieve kerststalletje bij de hooiberg razendsnel. Pelden nog wat extra bananen, openden aanvullend zakken met krenten en spekkies en verdeelden de beschikbare thee zo eerlijk mogelijk over de bezoekers van hun stalletje.
En voor de rest ? Was het soppen, zuchten, kou lijden, mopperen, opbeuren en lachen. Lachen ? Ja natuurlijk, want de omstandigheden waren bijna bizar, het lopen daarom ook. Geen loper werd meer herkend aan de finish. Als water aliëns borrelden ze over de eindstreep en smeekten nog uitsluitend om een warme douche. En dan als ver na afloop de huid weer is strak getrokken (de rimpels zijn verdwenen) dan weet je, het was gekkenwerk maar ik was erbij !
