Er zijn veel ergere dingen natuurlijk, maar als je zondags graag een rondje met soortgenoten in de omgeving van Delftse Hout loopt en ongewenste bacillen je daarvan weerhouden (of een blessure voor anderen), is dat toch een beetje balen, vindt de correspondent.
Je mist de gezellige spanningsdrukte voor de start bijvoorbeeld. Die er vanochtend met de geprogrammeerde 28 km best geweest zal zijn. En de onzin die tijdens het lopen altijd uitgekraamd wordt en gaande de route de geur van het zweet, de blozende wangen en vanzelfsprekend de verzorgende handjes en service lach van Annie, Petra en Trudy.
Vrolijker word je niet van die ervaring, een beetje fitter waarschijnlijk wel en . . . velen hebben ongetwijfeld lekker gelopen. Een troostende gedachte.
