Het waren Olympische omstandigheden vanochtend bij Uylenburg. De temperatuur rond het nulpunt, een blauwe hemel en een vrolijk winterzonnetje. Gelijk aan Pyeongchang perfecte voorwaarden voor het leveren van een bijzondere prestatie.
En gelijk aan de Olympiers, gepresteerd moest er zeker worden door de lopers vandaag.
32 km richting Vlaardingervaart had het Olympisch committee geprogrammeerd. Wel een beetje flauw van ze zo’n lange afstand uit de hoge hoed te toveren. Zeker als je bedenkt dat de collega sporters daar slechts 1, 5 of 10 km schaatsen, langlaufen of skieen. En snowboarders, curlers of kunstschaatsers niet meer dan enkele honderden meters glijden om kans op het erepodium te maken. Nog gekker wordt het als je daarbij bedenkt dat de gehele wereldpers op die kruimelafstanden is afgekomen en wij enkel Annie om de loopgroepen hebben zwerven voor het vereeuwigen van de prestaties.
Ach laat ze maar denken daar dat ze goed zijn. Wij weten beter. We verslaan ze met de lengte van de afstand, het aantal persoonlijke records, de kwaliteit van het verzorgingsteam. en de mate van plezier. Dat laatste zeker, want in tegenstelling tot een enkele medaille winnaar, zijn wij allemaal winnaar en blij na de finish. Vertel het maar niet verder, anders komen ze allemaal hierheen om met ons volgende week 21 km lekker te lopen.
