Het heeft even geduurd maar uiteindelijk heeft onze Jan de routeman het toch prima voorelkaar gekregen, het opknappen van het Virulypad. Sloot rechts gedempt, een strak geasfalteerd fietspad met ernaast een mooi egaal schelpen looppad. Dat zal een hoop boze blikken schelen die scheiding van loop- en fietspad, toch ? Jammer dat aan de lengte niets gewijzigd is. Die is nog steeds te lang als opwarmer voor de duurloop en te vermoeiend als afsluiting ervan. Moeten we toch een misser noemen van onze routeplanner.
Voor de rest van het parcours van vandaag niets dan complimenten over de route hoor. Want het toertje naar, door en van het Floriadepark, blijft heerlijk, mooi en met 16 km in totaal aangenaam om te lopen.
Dat de natuur met regelmaat wel de nadelen van rennende tweevoeters ervaart is breed bekend doch werd andermaal deze ochtend bevestigd. Het was in dit geval Marc Crombaghs die tijdens het ademhappen tegelijkertijd een vliegend object verorberde en daarmee deze populatie met één verminderde. Het bleek nog een flinke taaie vliegende jongen of dame te zijn ook want doorslikken ging niet en het smaakte bovendien van geen kant. Dus reed Petra, sneller dan Verstappen, met Marc voor de zekerheid naar de eerste hulp post waar helaas geconstateerd werd dat er voor het insect geen redden maar aan was maar Marc gelukkig zonder problemen lekker kan blijven lopen.
