De voorspelde lage nachttemperatuur, met zelfs mogelijk geringe vorst, maakte het vooruitzicht op een rondje van 16 km rennen, niet aantrekkelijk. Slot ontdooien, autoruit(en) krabben of dik ingepakt fietsend naar Du Midi glibberen zijn nou eenmaal niet de ideale warming up. Met kans bovendien op een negatief beïnvloed humeur.
Nou nee, dat laatste niet eigenlijk, want chagrijnige lopers komen nooit voor. Lucien zette dit keer al vroeg de vrolijke toon door lopend vanaf huis in korte broek (!) zich voor de start te melden. Hij was en bleef met zijn luchtigheid wel de uitzondering want de overige ca. 50 starters waren gekleed conform de voorschriften voor een loop in de Syberische lente.
Geen chagrijn dus voor aanvang. Eigenlijk wel extra positiviteit door de aanwezigheid van een aantal nieuwe m/v talenten. Vanaf stap één bleken zij soepel mee te draaien in het peloton en, niet onbelangrijk, lekker mee te roddelen onderweg en zich aan de eigenaardigheden van de vaste lopers niet te storen.
Aan de finish hingen geen slingers, maar het was wel een feestje met gelijk gestemden het 16 km rondje Den Hoorn te lopen.
